Ολόκληρο παίγνιο στρατηγικής η αγάπη.Και για να δικαιολογήσεις την ουσία της,που σου γίνεται ακόμη πιο φανερή στην κοινωνία που ζείς,μην επικαλεσθείς λόγους φθοράς της ανθρώπινης υπόστασης.Διότι η αγάπη ανέκαθεν ακροβατούσε ανάμεσα στο συλλογικό και το ατομικό συμφέρον,ανέκαθεν προσπαθούσε να ισοσκελίσει την ικανοποίηση του »Εγώ» και την ικανοποίηση του »Εμείς»,που θα έπρεπε να αποτελεί συνδετικό κρίκο αυτών των δύο ανθρώπων.Σε παρακαλώ αναγνώστη,ξέχασε το μοτίβο της εξωραισμένης και υπερβατικής αγάπης,που σου έχουν διδάξει μόνο τα παραμύθια,οι μύθοι και οι μεθυσμένοι.Οι άνθρωποι λένε αγαπάνε.Αγαπάνε,αλλά αγαπάνε τον εαυτό τους.Όλοι στην αγάπη,ψάχνουν το τέλειο,το άφθαρτο,το αιώνιο,εξ ορισμού ασυμβίβαστες έννοιες με την λογική,αδόκιμες στην χρήση τους με βάση την πραγματικότητα.Ψάχνουν,αυτό που δεν αποκλίνει ούτε χιλιοστό από την νόρμα του εαυτού τους,αυτό που είναι απόλυτα συμβατό με τους ίδιους,ή έστω,αποτελεί προέκταση της συμβατικής πολιτικής τους.
Σχέσεις αγάπης,σχέσεις πελατειακές.Εξυπηρέτηση πρωτίστως ατομικών συμφερόντων,και μετέπειτα συλλογικών.Αλλά η δεύτερη περίπτωση δεν διακρίνεται με μεγάλη διαύγεια από την πρώτη,διότι η απαρέγκλιτη ομοιομορφία που κυριαρχεί καθιστά αδύνατο τον διαχωρισμό.Τά άτομα που αγάπησες,σε πλήγωσαν.Τα άτομα που σε αγάπησαν,τα πλήγωσες εσύ.Γιατί;Διότι,έψαχνες να βρείς κομμάτια του πάζλ,που δεν υπήρξαν ποτέ.Ένα πάζλ, δεν δομήθηκε ποτέ με όμοια κομμάτια.Μήπως έχει έρθει η ώρα,η κοινωνία μας να μην αποτελεί απλώς τα αποδυτήρια εναλλαγής έτοιμων πακέτων »αγάπης»,-πολυπόθητων αλλά ανύπαρκτων φυσικά-πακέτων παραγγελίας ανθρώπων,κομμένων και ραμμένων στα εγωιστικά μέτρα μας;Τουλάχιστον,ας μην έχουν την πεποίθηση οι άνθρωποι,οτι αγαπάνε κιόλας.
Άτυπη Λέσχη Νέων Λογοτεχνών 
good!!